میرزا علی اکبر طاهرزاده (صابر )
طاهرزاده در سال ۱۲۴۱ هجری شمسی در شاماخی آذربایجان (از شهرهای قدیمی شیروان) به دنیا آمد.
ازکودکی تحصیل را آغاز کرد.
۸ ساله بود که معلمش به هوش و زکاوت او در شعر پی برده و او را به سرودن شعر تشویق کرد.
او مدتی به مشهد, سمرقند و بخارا سفر کرد.
سپس به کربلا رفت.
زمانی به غزل و قصیده سرایی به زبان فارسی، ترکی و آذربایجانی پرداخت.
مترجمی نیز می کرد.
یکی از ترجمه هایش قطعه ای است از سعدی که صابر آن را از گلستان به ترکی ترجمه کرده است.
او با این ترجمه ها توانایی و استعدادش را در زبان ترکی و فارسی نمایان می کرد.
اشعار اولیه اش را به صورت نوحه و مرثیه می سرود.
وی با قصه های منظومش به آموزش و موعظه می پرداخت.
مدتی بعد وارد سیاست شد. اورا بنیانگذار شعر واقع گرایانه آذربایجان نیز می دانند.
میرزا علی اکبر طاهرزاده (صابر )
صابر در شعرش با ریاکاری، ظلم و ستم، نابرابری، جهل و نادانی و بی خبری مردم از زمانه، به ستیز بر می خیزد.
او طنز پردازی ماهر است که شعر و شاعری اش را در خدمت مردم ستم کشیده و در دفاع از آزادی و عدالت اجتماعی به کار می بست.
درد و رنج مردم زمانه ی خود را با زبانی ساده و طنز گونه و همه پسند نشان می داد.
صابر مدتی را در خدمت نشریه ی ملا نصرالدین بود و به جمع نویسندگان آن روزگار پیوست.
سرودهای طنزش با نام های مستعار (هوپ هوپ) که در زبان ترکی به معنی خفه شدن و (آغلارگوله ین) به معنی متبسم گریان و (ابونصر شیبانی) به چاپ رسید.
او در کنار شعرهای عامه پسند و طنز به شعر کودکانه هم توجه می کرد و شعرهایی هم برای کودکان می سرود.
سرانجام صابر را به دلیل افکار جدید و نوگرایانه به کفر متهم کردند.
او به دلیل فشارهای سخت آن زمان به باکو سفر کرد. در آنجا به تدریس زبان فارسی مشغول شد.
سرانجام این شاعر پر تلاش در راه بیداری مردم از ظلم و بیداد زمانه درسال ۱٢٩٠ هجری شمسی رخت از دنیای فانی بر بست.