پروین اعتصامی (رخشنده اعتصامی)
پروین اعتصامی متولد ۱۲۸۵ هجری شمسی در تبریز، مشهورترین شاعر زن ایرانی است.
شاعری که برای بیان اعتراضات و انتقادات، اشعارش را با کنایات طنزآمیز بیان می کرد.
در کودکی همراه با خانواده به تهران نقل مکان کردند.
فارسی، انگلیسی و عربی را نزد پدرش آموخت.
پدرش مردی بزرگ، اندیشمند و از مترجمان معاصر ایرانی زمان خود بود.
که در سرنوشت پروین در سرودن شعر، نقش شایسته ای داشت.
زمانی که به استعداد دخترش پی برد، به او در زمینه ی شعر سرودن کمک کرد.
پروین غیر از پدر زیر نظر استادانی همچون ملک الشعرای بهار و دهخدا سرودن را آغاز کرد.
پدرش اعتصام الملک، مدیر مجله ی بهار بود.
پروین اعتصامی (رخشنده اعتصامی)
اولین شعر پروین هم در مجله ی پدرش چاپ شد.
خانواده پروین اهل مطالعه بودند.
او مطالب علمی در اشعارش را، از گفتگوی خانواده در می یافت.
در نوجوانی به دیوان شاعران بزرگی مثل نظامی، مولوی، ناصرخسرو، فرخی و…که از شاعران بزرگ فارسی زبان بودند آشنا بود.
او برخی از زیباترین اشعارش را در نوجوانی سرود. که گاهی اشعارش گزنده و گاهی هم گذرا بود.
مثلا در مناظره ی دزد و قاضی، با طنز و انتقاد، جامعه ای را که دچار هرج و مرج شده، به تصویر می کشد.
طنز نیش دار دیگر او را در ابیات ” دو قطره خون” می توان دید.
یا در سه قطعه ی “دیوانه و زنجیر” “مست و هشیار” “سر و سنگ” طنز را به روش تجاهل المعارف (کودن نمایی) بیان کرده است.
او در ۲۸ سالگی ازدواج کرد ولی به دلیل اختلاف فکری از همسرش جدا شد.
بعد از جدایی از همسر، به شغل کتابداری مشغول شد.
تنها اثر چاپ و مثتشر شده از وی دیوان اشعار اوست، که شامل ۶۰۶ شعر در قالب مثنوی، قطعه و قصیده است.
سرانجام پروین اعتصامی در سال ۱۳۲۰ در سن ۳۵سالگی بر اثر بیماری حصبه در تهران در گذشت
و در حرم حضرت معصومه در آرامگاه خانوادگی اش به خاک سپرده شد.
روز ۲۵اسفند ماه به پاس خدمات او روز پروین اعتصامی نامگذاری شده است.
پایان پیام
سطر یک